در نقد یك اعتراض دنباله دار
اسم تختی یا رسم تختی؟
به گزارش بیمه خانه «حالا كه جامعه ورزش دل چركین است، چه بهتر كه شورای شهر از تصمیمش منصرف شود و با حفظ نام تختی، خیابان دیگری را برای نامگذاری به اسم استاد شهناز پیدا كند اما كاش جامعه ما روزی از این همه ظاهرگرایی عبور كند و در پیله كلمات باقی نماند. اسم تختی كه هست و زیاد هم هست اما «رسم» تختی را چقدر جدی گرفته ایم، ارج نهاده ایم و ترویج كرده ایم؟»
به گزارش بیمه خانه به نقل از ایسنا، رسول بهروش در روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: «كشمكش بین شورای شهر تهران و برخی قهرمانان كشتی همچنان ادامه دارد. سوژه هم تصمیم شورا برای تغییر نام خیابان تختی در محدوده تجریش، در منطقه یك شهرداری تهران است. پس از آن كه شورای شهر تصمیم گرفت اسم این خیابان را تغییر دهد و آنرا به یاد استاد بزرگ موسیقی ایران «جلیل شهناز» نامگذاری كند، برخی قهرمانان و پیشكسوتان كشتی ایران به این مورد اعتراض كردند. اعتراض ها تا جایی پیش رفت كه ظاهرا فرمانداری تهران با تغییر نام خیابان مذكور مخالفت كرد اما اعضای شورای شهر در یكی از آخرین جلسات شان بار دیگر روی این مورد پافشاری كردند. حالا باز نامه ای مفصل با امضای ده ها تن از اهالی كشتی انتشار یافته كه نشان داده است آنها كماكان روی این مورد بحث دارند و نمی توانند برداشته شدن نام تختی از یكی از خیابان های تهران را تحمل كنند.
شورای شهر برای تصمیمش استدلال هایی دارد كه هم از نظر تاریخی و هم از نظر مدیریت شهری قابل تامل به نظر می رسد؛ همچون این كه خود جهان پهلوان هیچگاه در ویلایی كه در این خیابان به او اهدا شده بود زندگی نكرده. استدلال بعدی هم این است كه در تهران بیشتر از ۱۵ خیابان و معبر دیگر به نام تختی وجود دارد و تغییر نام اخیر در جهت حذف نامهای تكراری و كاستن از اشتباهات شهروندان صورت می گیرد. ظاهرا اما هیچكدام از اینها جماعت گوش شكسته را راضی نكرده و جلوی اعتراض آنها را نگرفته است. در بیانیه جدید قهرمانان كشتی بار دیگر بر وجوه اخلاقی و انسانی ممتاز تختی تاكید شده و این كه پایدار ماندن این خیابان به نام جهان پهلوان، سبب ترویج خلقیات و خصوصیات او بین سایر ورزشكاران می شود. اما آیا این طور است؟
ما البته مدافع شورای شهر نیستیم و عقیده داریم آنها ابزار لازم برای دفاع از تصمیم شان را دارند اما یادآوری این نكته لازم است كه نباید تختی را صرفا در قاب نام یك خیابان محصور دانست؛ چه این كه این اتفاقا ظلم بزرگ تری به جهان پهلوان است. این همه اعتراض و مقاومت در قبال تغییر نام یك خیابان، در حالی صورت می گیرد كه در تهران و سایر شهرهای كشور ده ها و بلكه صدها معبر و گذر و محله و سالن و ورزشگاه و تورنمنت به نام این قهرمان فقید وجود دارد و اسم او بدون شك یكی از پرتكرارترین نام ها در سراسر ایران به شمار می آید. اگر قرار بود «اسم»ها معجزه كنند، حتما تاكنون این اتفاق باید رخ می داد و با این همه یادآوری نام تختی در هر شهر و كوی و برزن باید شاهد حداكثر الگوبرداری از جهان پهلوان تختی بین ورزشكاران و هواداران می بودیم اما انصافا آیا چنین اتفافی رخ داده؟ ضمن احترام به همه قهرمانان آزاده كشور، حقیقتا امروز چقدر خلق وخو و منش منتسب به تختی در ورزش ایران وجود دارد؟ این همه تكرار نام اسطوره، چقدر سبب رعایت آداب رقابت جوانمردانه و هم مردم داری و غمخواری بین ستاره های ورزشی شده است؟ آیا هم اكنون واقعا وضعیت ما از این نظر «ایده آل» است و می توانیم به ورزش كشور نمره قبولی بدهیم؟ راستی كه چقدر پاسخ دادن به این سؤال سخت است!
حالا كه جامعه ورزش دل چركین است، چه بهتر كه شورای شهر از تصمیمش منصرف شود و با حفظ نام تختی، خیابان دیگری را برای نامگذاری به اسم استاد شهناز پیدا كند اما كاش جامعه ما روزی از این همه ظاهرگرایی عبور كند و در پیله كلمات باقی نماند. اسم تختی كه هست و زیاد هم هست اما «رسم» تختی را چقدر جدی گرفته ایم، ارج نهاده ایم و ترویج كرده ایم؟»
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب