هزینه ساخت هر کیلومتر مترو چند؟
به گزارش بیمه خانه، شرکت متروی تهران در گزارشی در مورد علل رویکرد استفاده حداکثری از دستگاههای حفار مکانیزه در راه اندازی تونل های خطوط جدید شبکه متروی تهران توضیحاتی ارائه نمود.
به گزارش بیمه خانه به نقل از ایسنا، روابط عمومی شرکت متروی تهران اعلام نمود: شرکت متروی تهران، گام های اجرایی مهمی برای توسعه شبکه حمل و نقل ریلی زیرزمینی پایتخت برداشته که البته مهم ترین آنها، مطالعات خطوط جدید به همراه انعقاد چند قرارداد و تفاهم نامه با شرکتهای سازنده و در نهایت شروع عملیات اجرایی خط ۱۰ مترو بوده است. اما با عنایت به هزینه های سنگین این صنعت که در گذر ایام مشمول افزایش سنواتی قابل توجه قیمت کالا و خدمات می شود، اگر برای تسریع زمان ساخت خطوط جدید و کاهش هزینه های مترتب بر این امر برنامه ریزی نشده بود، بدون شک ایده تکمیل ۱۱ خط شبکه متروی تهران به یک رویا تبدیل می شد.
برآوردهای مالی صورت گرفته به منظور راه اندازی و تجهیز ۴ خط جدید شبکه متروی پایتخت، گویای آن می باشد که هزینه تحقق این طرح بزرگ شهری حتی در کوتاهترین زمان ممکن، حداقل ۳۳۰ هزار میلیارد تومان بوده و این مبلغ در حالی بیان می شود که نرخ رشد تورم در سال های دوره ساخت خطوط ۸ تا ۱۱ مترو از الان قابل پیشبینی و تخمین نیست. با این وجود حتی اگر همین مبلغ ۳۳۰ هزار میلیارد تومان را هم در نظر بگیریم (که اساسا در سنوات پیش رو افزایش خواهد یافت)، به ارزش امروز پول رایج کشور، به اندازه ۴ و نیم برابر کل بودجه سال ۱۴۰۲ شهرداری تهران، تأمین منابع مالی لازم است.
دراین میان غیر از کوشش برای تعریف منابع جدید مالی که به طور عمده غیرنقدی و حاصل پروژه های مشارکتی خواهد بود، کاهش زمان راه اندازی و تکمیل خطوط چهارگانه جدید (که تأثیر افزایش سنواتی قیمت کالا و خدمات ناشی از تورم سالانه بر هزینه تمام شده پروژه های عمرانی را تقلیل می دهد)، اساسا باید مدنظر قرار گیرد.
یکی از راههای کاستن از مدت زمان انجام پروژه های تونلی، استفاده حداکثری از تکنولوژی های جدید صنعت ساخت مترو و در پیشانی آن، به کارگیری دستگاههای حفار مکانیزه در جبهه های کاری مختلف است.
اما استفاده از دستگاه حفار مکانیزه (یا همان اصطلاح رایج TBM) نسبت به روشهای مرسوم قبلی از قبیل روش اتریشی (NATM) چه مزایایی دارد؟
در وهله نخست به این نکته باید اشاره نمود که حفاری و لاینینگ همزمان تونل های مترو با دستگاه حفار مکانیزه، معمولا سریعتر و در مدت زمان کمتری صورت می پذیرد. سرعت متوسط دستگاههای موجود در کشور، حدود ۱۰ متر حفاری و لاینینگ روزانه است و در یک سال کاری (اگر مصالح کافی موجود بوده و اتفاق خاصی رخ ندهد) میتوان بین ۳ تا ۴ کیلومتر تونل تحویل داد. ضمن این که در روش مورد نظر، نیاز به ایجاد جبهه های کاری مختلف نیست و در شهری مثل تهران که یافتن زمین مناسب برای ایجاد تونل های دسترسی به محل حفاری تونل اصلی سخت و پرهزینه است، حفاری با دستگاه مکانیزه بسیار مفید و مقرون به صرفه خواهد بود.
از طرفی دستگاه حفار مکانیزه در مناطقی که سطح آبهای زیرزمینی برای حفاری و راه اندازی تونل مشکل ساز می شود، کارآیی خوبی داشته و محدودیت های اینچنینی، مانع فعالیت دستگاه TBM ویا اختلال در سرعت پیشرفت پروژه نمی گردد.
مسئله بعد این که سیستم طراحی شده در ساخت و عملکرد دستگاه حفار مکانیزه طوری است که در طول عملیات حفاری و راه اندازی تونل، نشست لایه های زیرزمینی و به تبع آن سطح اراضی شهری کنترل شده و از تغییر شکل پوسته معابر جلوگیری می شود.
به مواردی که گفته شد، باید تاثیر کمتر خطای انسانی در میزان دقت نقشه برداری های زیرزمینی، کاهش تراکم نیروی انسانی فعال در فضاهای تونلی، هزینه تمام شده کمتر حفاری و لاینینگ با دستگاه TBM و عدم احتیاج به تجهیزات و اقدامات در رابطه با حفاظت کارگران از ریزش خاک در فضاهای زیرزمینی (نگهدارنده ها) را اضافه کرد تا مشخص شود چرا رویکرد شهرداری تهران در راه اندازی خطوط جدید شبکه متروی پایتخت، استفاده حداکثری از دستگاه حفار مکانیزه در جبهه های کاری مختلف است.
طبق گزارش روابط عمومی شرکت متروی تهران، با عنایت به قیمت حال حاضر کالا و خدمات در صنعت تونل سازی (سال ۱۴۰۲)، بهای تمام شده صرفاً حفاری هر یک کیلومتر تونل مترو با روش های غیرمکانیزه ۴۲۰ میلیارد تومان برآورد می شود در حالیکه این رقم با استفاده از دستگاه حفار مکانیزه به ۳۰۰ میلیارد تومان هزینه در هر کیلومتر تقلیل می یابد.
منبع: بیمه خانه
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب