درخواست آخوندی از حناچی:
شهرداری نواحی را به شوراهای محل واگذار كنید
عباس آخوندی وزیر سابق راه و شهرسازی در یادداشتی با عنوان «شهرداری محله مینابی را به شورای محل واگذار کنید»، از مدیریت شهری تهران خواست که مرز شهرداری های ناحیه ها را با محله ها منطبق کرده و شهرداری ناحیه ها را به شوراهای محل تحویل دهند.
به گزارش بیمه خانه به نقل از ایسنا، عباس آخوندی در این یادداشت نوشت:
«در بازدید از محله مینابی در جنوب شرقی تهران در ۱۳۹۹/۱۲/۱۳ به همراه سرکار خانم دکتر نژاد بهرام بیشتر به لزوم واگذاری اختیار شهرداری ناحیه به شورای محل ایمان آوردم. بار دیگر از آقای دکتر حناچی و شورای شهر تهران می خواهم که در تقسیم بندی ناحیه های شهری و انطباق آنها با محدوه های محله ها هر چه سریعتر اقدام نمایند. در این بازدید بود که به عمق فاجعه ای که شهرداری تهران در هنگام مدیریت جهادی شهردار اسبق تهران برای مردم این محل آفریده بود پی بردم، ایشان با همان ایده بکوبیم و بسازیم، پیش از این وارد این منطقه شده بود و با تصور این که این خانه ها در دهه های ۴۰ و ۵۰ به صورت تصرفی ساخته شده اند، کم ارزشند و زیبا نیستند، تصمیم به خرید، تخریب و نوسازی آنها با مشارکت و توسط سرمایه دارانی از خارج از محله گرفته بود. به عبارت دیگر، شهرداری خواسته بود که بخشی از خانه های موجود را بکوبد و به جای آنها خانه های جدید بسازد. در نتیجه با هزینه فراوان و با مداخله مستقیم و گسترده وارد بافت شده و مبادرت به خرید صدها قطعه ملک و خانه مردم نموده بود. یکی از مدیران می اظهار داشت که جمعیت محل به هنگام ورود شهرداری به مداخله در بافت چیزی در حدود ۵۵۰۰۰ نفر بوده و خانه های متعلق به حدود یک سوم این جمعیت خریداری شده بود. بخوانید چیزی در حدود ۱۷۰۰۰ نفر به نقطه های دوردست تری از تهران پرتاب شده اند و مشخص نیست که حالا در چه وضعیتی زندگی می کنند. لیکن مهم این است که بدانیم بر سر املاک خریداری شده چه آمده، مردم در چه وضعیتی هستند و جمعیت محله در وضعیت فعلی چه میزان است. با املاک خریداری شده سه پروژه ی بزرگ مقیاس تعریف شده بود که با گذشت ده سال به صورت گودال رها شده بودند و امنیت مردم محل را تهدید می کردند. بخشی از املاک هم به صورت دندان موشی خریداری شده بودند رها شده و به صورت فضاهای بی دفاع درآمده بودند. با تعدای از ساکنان که صحبت کردم، از این فضاها بسیار هراسان و نگران بودند چون بعضی از آنها تبدیل گشته بود به مرکز تجمع معتادان و شب هنگام معبرها را برای تردد کودکان و بانوان مخاطره آمیز کرده بودند. جمعیت محله بازگشته بود به ۶۰۰۰۰ نفر یعنی چیزی در حدود ۵۰۰ نفر در هکتار. تازه، این با این فرض است که هنوز آن سه پروژه بزرگ ساخته نشده اند که با راه اندازی و بهره برداری از آنها تراکم جمعیتی افزون و فضاهای عمومی به نسبت برای ساکنان تنگ تر می شود.
این مفهوم مداخله مستقیم دولت و شهرداری در ساخت و ساز و اندیشه بکوبیم و بسازیم است طرفه آن که حضرات طرفدار عدالت و مبارزان با فساد که گلو پاره می کنند، هیچ حالی از این مردم نمی پرسند و هیچ سراغی از پول هایی که در این محل تلف شده اند نمی گیرند. چنان چه ایده حکمرانی محله محور اجرا شده بود و ۱۰ درصد ارقام هزینه شده به شهرداری منصوب از سوی مردم کمک می شد، وضعیت زندگی مردم به مراتب بهتر از وضعیت موجود بود.
در جریان بازدید به چشمه های جوشان حرکت های مردمی هم برخورد کردیم. خانم عباس زاده عضو شورایاری محل با کمک همان مردم کم بضاعت سرای محله را تجهیز نموده و فضایی برای تجمع مردم در سن های مختلف و از جوانان و زنان را فراهم آورده بود. جریان اعتمادی که بین مردم محل بود بسیار قابل توجه بود. با یکی از خانم های مسن که صحبت کردم می گفت محله را دوست دارد و حاضر نیست که از محله بیرون برود. چگونه میتوان این حس تعلق را ندید و مبادرت به خرید خانه ها وتخریب آنها نمود. این رویکرد کالایی برای چیست؟
بقعه سیده خاتون در این محله قرار دارد. از این بقعه که چون نگینی در محله می درخشد و امن ترین و باصفاترین فضای عمومی محله است هم بازدید نمودم. با آقای بهرامی که روحانی بسیار محترمی بود و متولی بقعه بود هم دیدار داشتم. مردم را می فهمید و با آنان رابطه عاطفی بسیار خوبی داشت. در جریان بازدید رئیس سازمان نوسازی شهر تهران هم به ما پیوست. ایشان از شهر درک و فهم بسیار خوبی دارد. از جاه طلبی های بیهود و نگاه تجاری به شهر دست کشیده و به دنبال آن بود که فضاهای خریداری شده را تبدیل به فضای عمومی برای افزایش رفاه مردم بکند. همان چند قطعه ای را که تبدیل به یک باغچه کوچک کرده بود و یا فضایی را که تبدیل به یک بازار نوبه ای محلی نموده بود، استقبال بسیار خوبی می شد. خانم مسنی به وی مراجعه نمود و مشکل بازپرداخت اقساط خانه خویش را با ایشان در بین گذاشت. کاملا او را می شناخت و رابطه ی قابل اعتمادی بین او ساکنان برقرار بود. این نگاه و ارتباط قابل تحسین است. به هر روی، باردیگر از شهردار محترم تهران و اعضای محترم شورای شهر می خواهم که مرز شهرداری های ناحیه ها را با محله ها منطبق سازند و شهرداری ناحیه ها را به شوراهای محل تحویل دهند. این راه خیلی کم هزینه تر و موثرتر خواهد بود. امید که در انتخابات شوراهای شهر آتی مبحث حکمروایی شهری محله محور تبدیل به خواسته کانونی شوراها شود.»
منبع: بیمه خانه
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب